Φυσικός δροσισμός εσωτερικών χώρων

Φυσικός δροσισμός εσωτερικών χώρων

fysikos drosismos xwrwn

Φυσικός δροσισμός εσωτερικών χώρων και τρόποι να το πετύχουμε

Ο φυσικός δροσισμός των χώρων είναι μέσα στις παραμέτρους της αρχιτεκτονικής μελέτης. Είναι απαραίτητο όμως και ο χρήστης του χώρου να γνωρίζει κάποια πράγματα που πρέπει να κάνει. Για τον φυσικό δροσισμό που πρέπει να γνωρίζουμε όλοι και να αποφύγουμε λάθη που υπερθερμαίνουν τους χώρους μας.

H εξασφάλιση φυσικού δροσισμού χωρίς μηχανικό κλιματισμό προϋποθέτει:

  • Μεγάλη μάζα στο εσωτερικό του κτηρίου
  • Πλήρη νυχτερινό αερισμό για την ψύξη της μάζας
  • Χαμηλές νυχτερινές θερμοκρασίες περιβάλλοντος

Ο φυσικός δροσισμός επιτυγχάνεται αφενός με τη μεταφορά των χαμηλών νυχτερινών θερμοκρασιών του περιβάλλοντος μέσα στο κτήριο και αφετέρου με τη διατήρησή τους κατά τη διάρκεια της επόμενης μέρας. Η δροσιά του νυχτερινού αέρα ψύχει τη θερμική μάζα των εσωτερικών χώρων. Τα ψυχρά εσωτερικά δομικά στοιχεία είναι αυτά, που μπορούν να διατηρήσουν χαμηλή την εσωτερική θερμοκρασία την επόμενη ημέρα. Στην Ελλάδα οι νυχτερινές θερμοκρασίες είναι σημαντικά χαμηλότερες από τις ημερήσιες.

Στα προάστια και στις περιαστικές περιοχές η διαφορά θερμοκρασίας ημέρας – νύχτας κυμαίνεται μεταξύ 10 και 15 οC. Ανάλογα με το φυσικό περιβάλλον, μπορεί να φτάσει μέχρι τους 20 οC, κάνοντας δυνατή τη λειτουργία του φυσικού δροσισμού στα κτήρια. Στα πυκνοδομημένα αστικά κέντρα αυτές οι διακυμάνσεις είναι πολύ μικρότερες, ανάλογες με την ένταση του φαινομένου της αστικής θερμικής νήσου. Στις περιοχές αυτές απαιτούνται μέτρα βελτίωσης του αστικού μικροκλίματος (πχ με ζώνες πρασίνου), ώστε ο φυσικός δροσισμός να είναι εφικτός και αποδοτικός.  

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΦΥΣΙΚΟΥ ΔΡΟΣΙΣΜΟΥ

Βήμα 1: νύχτα

Κατά τη διάρκεια της νύχτας επιδιώκεται πλήρης αερισμός του κτηρίου, με στόχο τη διαρκή αντικατάσταση του συνόλου του όγκου του θερμού εσωτερικού αέρα από τον ψυχρότερο νυχτερινό αέρα του περιβάλλοντος. Με τον τρόπο αυτό, τα δομικά στοιχεία μεταδίδουν τη θερμότητα που έχουν συσσωρεύσει κατά τη διάρκεια της ημέρας, στον ψυχρό νυχτερινό αέρα και σταδιακά, μέχρι το πρωί, ψύχονται.

Βήμα 2: πρωί

Νωρίς το πρωί, την ώρα της ανατολής, όταν αρχίζει να θερμαίνεται η ατμόσφαιρα, κλείνουν όλα τα εξωτερικά ανοίγματα, ώστε να μη θερμανθεί ο εσωτερικός χώρος και τα εσωτερικά δομικά στοιχεία να παραμείνουν ψυχρά.

Βήμα 3: ημέρα

Στη διάρκεια της ημέρας, η θερμοκρασία του εσωτερικού αέρα αυξάνεται. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της εισόδου έμμεσης ή άμεσης ηλιακής ακτινοβολίας από τα ανοίγματα, της θερμικής αγωγιμότητας του κελύφους καθώς και των λειτουργικών αναγκών των χρηστών (είσοδοι – έξοδοι). Τα ψυχρά εσωτερικά δομικά στοιχεία απορροφούν θερμότητα από τον εσωτερικό αέρα και τον διατηρούν ψυχρό. Όσο απορροφούν θερμότητα όμως, θερμαίνονται τα ίδια, σταδιακά. Η εσωτερική θερμική μάζα του κτηρίου πρέπει να είναι τόση, ώστε τα δομικά στοιχεία να εξακολουθούν, έστω και οριακά, να ψύχουν τον εσωτερικό αέρα ως το βράδυ, δηλαδή, ως την ώρα που η εξωτερική θερμοκρασία πέφτει στο ίδιο ή σε χαμηλότερο επίπεδο από την εσωτερική.

Βήμα 4: βράδυ

Αμέσως μετά τη δύση του ήλιου, την ώρα που η εξωτερική και η εσωτερική θερμοκρασία εξομοιώνονται, ανοίγουν όλα τα εξωτερικά ανοίγματα του κτηρίου, ώστε να ξαναρχίσει ο νέος κύκλος ψύξης των εσωτερικών δομικών στοιχείων.  

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΗ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΔΡΟΣΙΣΜΟ

Ο χρήστης είναι ανάγκη να έχει κατανοήσει τη διαδικασία του φυσικού δροσισμού. Να γνωρίζει ποια ανοίγματα του κτηρίου και σε ποια χρονική στιγμή πρέπει να ανοίγουν και να κλείνουν. Συνηθισμένο λάθος είναι το άνοιγμα των παραθύρων τις θερμές ώρες της ημέρα. Προσωρινά δίνεται η ψευδαίσθηση της δροσιάς λόγω της κίνησης του αέρα πάνω στο δέρμα και της ψύξης που προκαλείται η εξάτμιση του ιδρώτα στο δέρμα. Στην πραγματικότητα ο θερμός εξωτερικός αέρας θερμαίνει τα εσωτερικά δομικά στοιχεία του χώρου και ανεβάζει την θερμοκρασία του.   Η προσθήκη απλών αυτοματισμών σε ανοίγματα που είναι δύσκολα προσιτά ή που η χρήση τους προϋποθέτει μεγάλες διαδρομές μέσα στο κτήριο, μπορεί να διευκολύνει τους χειρισμούς που απαιτούνται.  

Τέλος, οι χρήση ανεμιστήρων οροφής, μπορούν να βοηθήσουν τόσο στην ψύξη της εσωτερικής μάζα του κτηρίου τις ώρες που είναι ανοιχτά τα ανοίγματα τη νύχτα, όσο και στην αίσθηση δροσιάς που δημιουργούν στους χρήστες των χώρων.

Επιμέλεια: Γιάννης Δεσίπρης – Αρχιτέκτων